Μια καθηλωτική παράσταση απογειώνει κάθε βράδυ τους θεατές του "Παλλάς" στην Αθήνα. Πρόκειται για τον "Συρανό Ντε Μπερζεράκ" του Edmond Rostand σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στον ομώνυμο ρόλο. Ίσως να πρόκειται για την πιο ενδιαφέρουσα και συγκινητική παράσταση της χρονιάς. Ο ποιητικός λόγος του συγγραφέα ευτυχεί στα χέρια του σκηνοθέτη που υπογράφει και τη διασκευή του έργου, ενώ επενδύεται μοναδικά από τη ζωντανή μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα η οποία διασχίζει τη σκηνή με το βιολί της δημιουργώντας μια υποβλητική ατμόσφαιρα. Ένα έργο για την αγάπη και τον άδολο έρωτα. Μια παρτιτούρα γεμάτη από τις αιώνιες πανανθρώπινες αξίες που τις στοιχειώνει η διάθεση για θυσία και προσφορά.
Η παράσταση υπηρετείται έξοχα από μια πλειάδα δεκάδων ηθοποιών και μουσικών. Στούς κύριους ρόλους εκτός από τον Β.Χαραλαμπόπουλο, η Σμαράγδα Καρύδη, ο Νίκος Αρβανίτης, ο Όμηρος Πουλάκης. Τα σκηνικά έχει φιλοτεχνήσει ο Μανώλης Παντελιδάκης ενώ τους φωτισμούς υπογράφει η Ελευθερία Ντεκώ.
Παραθέτουμε ένα εξαίσιο απόσπασμα από το κείμενο:
"Θέλεις να πεις να πάω μπροστά, να κάνω εγώ καριέρα; Να βρω έναν ισχυρό προστάτη να με πάρει υπό την προστασία του, κι εγώ, γεμάτος χάρη, να τυλιχτώ σαν τον κισσό που τον φλοιό τον γλύφει, και αντί να είμαι δυνατός, θες να με λεν γαλίφη!
Όχι ποτέ σ΄ευχαριστώ! Στίχους να αφιερώνω σε τραπεζίτες, υπουργούς και να γυρεύω μόνο ένα στραβό χαμόγελο στα αγέλαστα τους χείλη και να έχω έγνοια μοναχή μήπως κανείς μου στείλει τίποτα παλιοψίχουλα να φάω από ευσπλαχνία, να μου βρωμάν τα γόνατα από τη γονυκλισία και ευκαμψίας γυμνάσματα να κάνω με τη ράχη;
Όχι ποτέ σ' ευχαριστώ! Σε μια ψηλή βελανιδιά ποτέ μη σκαρφαλώσω σαν το παράσιτο κισσό. Μόνο να κατορθώσω να στέκομαι ολομόναχος, και ας με ζώνει ο φθόνος κι ας μην ανέβω στα ψηλά, αλλά να ανέβω μόνος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου