Σκηνές από το "Ρωμαϊκό Λουτρό"

  Κι ενώ το Φεστιβάλ Θεάτρου καλά κρατεί με τους θεατές να γεμίζουν την αυλή του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας, εμείς  δημοσιεύουμε μερικά στιγμιότυπα από την εξαιρετική παράσταση του "Ρωμαϊκού Λουτρού" που  δόθηκε την Κυριακή 19 Ιουλίου και απέσπασε  ενθουσιώδη χειροκροτήματα  τόσο  για την ερμηνεία  των πέντε ηθοποιών , όσο και  για το καυστικό κείμενο  του  Στάνισλαβ Στρατίεφ ο οποίος κατορθώνει μέσα από γκροτέσκο καταστάσεις να σχολιάζει και να καυτηριάζει το μίζερο δημόσιο τομέα - όπου γης και εποχής - αλλά και τις συμπεριφορές και τις νοοτροπίες που καλλιεργούνται και αναπτύσσονται  γύρω από αυτόν.

 Φωτογραφίες Ειρήνη Κουνάδη - Ανέστης Κορνέζος

Συντελεστές

Μετάφραση: Βασίλης Σκουβάκλης

Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου

Βοηθός Σκηνοθέτη / Επιμέλεια Κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα

Σκηνικά-Κοστούμια: Λυδία Κοντογιώργη, Ζωή Αρβανίτη

Μουσική: Βασίλης Κουτσιλιέρης

Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης

Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης (studio 112)

Σχεδιασμός προωθητικού υλικού: Χρήστος Ατζινάς

Οργάνωση παραγωγής: Νάντια Περιστεροπούλου, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός

 Έπαιξαν: Δημήτρης Δημητρόπουλος, Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, Νάντια Περιστεροπούλου, Σταύρος Σιούλης

Λίγα λόγια για το έργο

Ένας άνθρωπος φεύγει για διακοπές και αφήνει τα κλειδιά του σπιτιού του σε δύο εργάτες για να του επισκευάσουν το πάτωμα. Όταν επιστρέφει, τον περιμένει μια τεράστια έκπληξη. Ένα τέλεια διατηρημένο, αρχαίο Ρωμαϊκό Λουτρό έχει ανακαλυφθεί στο σαλόνι του. Πλέον, ο χώρος είναι σπίτι; πεδίο ανασκαφής; κολυμβητήριο; Όλα μαζί ή  τίποτα απ’ όλα αυτά;

Ο νόμος, αναγνωρίζει στον ιδιοκτήτη το δικαίωμα να συνεχίσει να ζει στο σπίτι του, επιτρέπει σ’ έναν φιλόδοξο αρχαιολόγο την έναρξη ανασκαφών και επιβάλλει την παρουσία ενός ναυαγοσώστη καθώς πρόκειται για υδάτινη δεξαμενή.

Ο Στρατίεβ, μέσα από την σατιρική του ματιά, βάζει τους ήρωές του να συνδιαλεχθούν με θέμα τον άνθρωπο και τη θέση του στην σύγχρονη κοινωνία. Ο συγγραφέας ανοίγει τον διάλογο μέσα στο περιβάλλον τού «βαλκανικού κομμουνισμού της Βουλγαρίας του 1974». Η παράσταση, συνεχίζει τον διάλογο αυτόν, μέσα στο περιβάλλον τού «βαλκανικού καπιταλισμού της Ελλάδας του 2014».