Μια συγκλονιστική παράσταση φιλοξενεί σήμερα Παρασκευή 9 Αυγούστου το 9ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αίγινας με ώρα έναρξης στις 21.15.

Πρόκειται  για "Τα τετράδια  της Ανζέλ Κουρτιάν" μια μαρτυρία ζωής  που έχει περιοδεύσει από το 2017  σε όλη την Ελλάδα , σε Κύπρο και Γαλλία.  Το έργο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και η πλοκή του διατρέχει ολόκληρο  το 20ο αιώνα.

1915. Γενοκτονία των Αρμενίων. 

Χρόνια μετά, η Ανζέλ Κουρτιάν, ζώντας πια στην Ελλάδα, αφηγείται το οδοιπορικό του διωγμού της οικογένειάς της και ολόκληρου του έθνους της.  Η μάνα-μοδίστρα. Οι δυο της αδελφές.

Τα πρώτα ευτυχισμένα χρόνια.  Και ύστερα βιώνουν τις συνέπειες της διαταγής εξολόθρευσης των Αρμενίων.  Γίνονται αυτόπτες μάρτυρες της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Ένα οδοιπορικό από την Προύσα ως τη Σμύρνη... Και από εκεί στην Κρήτη και την Κοκκινιά.

Ο πόλεμος και η προσφυγιά καταγράφονται μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, της μικρής Ανζέλ.  Με τον φόβο και τον θάνατο...

Με τα γέλια και τις χαρές...  Με τις μουσικές και τα τραγούδια που σημάδεψαν τη ζωή της.

Μια αληθινή ιστορία. Μια συγκλονιστική μαρτυρία.

Η Ανζέλ Κουρτιάν θυμάται τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της...

Μέσα από τα μάτια της βλέπουμε την ιστορία του Αρμενικού λαού και του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας.

Όπως τα έζησε η ίδια... Όπως τα βίωσε ένα μικρό παιδί.

Όπως τα έγραψε αργότερα, στα μαθητικά τετράδια των εγγονιών της...

Τα τετράδια της Ανζέλ Κουρτιάν αποτελούν μια παράσταση – μαρτυρία για τη Γενοκτονία των Αρμενίων (1915) και τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922), βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο της Ανζέλ Κουρτιάν (εκδ. Πλέθρον).

Η παράσταση τελεί υπό την Αιγίδα της Πρεσβείας της Δημοκρατίας της Αρμενίας στην Ελλάδα.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Θεατρική διασκευή του ομότιτλου βιβλίου – Σκηνοθεσία – Ερμηνεία:

Χριστίνα Αλεξανιάν

Στα ηχογραφημένα τραγούδια της παράστασης συμμετέχουν:

Φωνή: Μαρία Σπυριδωνίδου

Πολίτικο λαούτο – Μπαγλαμάς: Κώστας Γεδίκης

Βοηθός Σκηνοθέτη – Οργάνωση Παραγωγής: Κώστας Καρασαββίδης

Σκηνικά – Κοστούμια: Μυρτώ Καραπιπέρη

Μοδίστρα: Πέννυ Τσομπανάκη

Φωτογραφίες: Δημήτρης Καλογερής

Trailer: Κώστας Κουφιόπουλος

Γραφίστας: Γεράσιμος Αμπάτης

ΠΑΡΑΓΩΓΗ:

Πολιτιστικός και Αθλητικός Οργανισμός Δήμου Νέας Σμύρνης

Γενική Είσοδος: 12 Ευρώ, προπώληση: 10 Ευρώ.

"Τρεις φόνοι καμιά κηδεία" στο 9ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας

Μια απρόβλεπτη κωμωδία  στο 9ο Φετσιβάλ Θεάτρου Αίγινας το Σάββατο 10 Αυγούστου στην αυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αίγινας.

Λίγα λόγια  για την υπόθεση:

Τρία άτομα, που αποτελούν ένα θεότρελο ερωτικό τρίγωνο, επισκέπτονται μέσα σε έναν χρόνο, σε τρεις διαφορετικές περιόδους διακοπών –Χριστούγεννα, Πάσχα, Πρωτοχρονιά– το ίδιο ξενοδοχείο, το ίδιο δωμάτιο, με τον ίδιο δολοφονικό σκοπό: να εξοντώσουν το τρίτο άτομο από τη σχέση τους.

Μια κωμωδία γεμάτη σασπένς, που ξεχειλίζει από ξεκαρδιστικά σχέδια δολοφονίας ανάμεσα στον ερωτύλο και άπιστο εραστή (Κώστα Αποστολάκη), τον σκανδαλιάρη απατημένο σύζυγο (Σπύρο Πούλη), και τη μοιραία γυναίκα του (Κατερίνα Μπιλάλη).

Μέσα στις έντονα χιουμοριστικές καταστάσεις αυτής της παράλογης φάρσας, παρακολουθούμε τις τρεις, γεμάτες γκάφες, απόπειρες φόνου που σχεδιάζουν οι ήρωες ανά δύο, προκειμένου να σκοτώσουν τον τρίτο χαρακτήρα. Στην πρώτη σκηνή, η σύζυγος και ο εραστής της επιχειρούν να σκοτώσουν το σύζυγο, επειδή είναι εμπόδιο στη σχέση τους. Στη δεύτερη σκηνή, η σύζυγος συμμαχεί με το σύζυγο της για να δολοφονήσουν τον εραστή, επειδή αποκαλύφθηκε ότι της ήταν άπιστος. Στην τρίτη σκηνή, ο σύζυγος και ο εραστής, αισθανόμενοι προδομένοι και εξαπατημένοι, ενώνουν τις δυνάμεις τους και σχεδιάζουν να δολοφονήσουν τη σύζυγο.

Αλλά αυτή η απόπειρα, θα αποτύχει, όπως και οι προηγούμενες δύο, ή όχι;

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Κυριακού

Σκηνικά: Νατάσα Παπαστεργίου

Κοστούμια: Κατερίνα Ανδρικοπούλου

Φωτισμοί: Βλάσης Θεοδωρίδης

Φωτογραφίες: Γιώργος Καλφαμανώλησ

 Ερμηνεύουν: Σπύρος Πούλης, Κώστας Αποστολάκης, Κατερίνα Μπιλάλη

Γενική είσοδος: 15 Ευρώ, Παιδικά, φοιτητικά, ανεργών κ΄ΑΜΕΑ 12 Ευρώ. Προπώληση: 12 Ευρώ.

"Ειδήσεις είναι θα περάσουν", η 3η παράσταση του Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας

 Του κ. Ανέστη Κορνέζου

Ελλάδα 2018. Κάποιοι την χαρακτηρίζουν ως την πιο κρίσιμη περίοδο μετά την μεταπολίτευση. Ανεργία, φτώχεια, μετανάστευση. Ίσως είναι οι πρώτες λέξεις που έρχονται στο μυαλό κάθε ανθρώπου σ’ αυτή τη χώρα. Κάποιοι τα αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα και πανικό. Εμείς ως γνήσιοι Έλληνες τα αντιμετωπίζουμε με χιούμορ και συγκίνηση.
Ίσως αυτός να είναι ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουμε.

Αν ήθελες πράγματι να δώσεις έναν άλλο τίτλο στην παράσταση αυτός θα ήταν “επιτέλους επιθεώρηση”. Κι αυτό γιατί, ήταν μια παράσταση ακριβώς χτισμένη πάνω στα θεμέλια της “παλιάς επιθεώρησης”, με μια συνταγή απαλλαγμένη από τα συστατικά της βωμολοχίας που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στις επιθεωρήσεις από το 1990 και μετά.

Βασικοί θεματικοί άξονες του έργου, ήταν πράγματι τα κακώς κείμενα της ελληνικής πραγματικότητας δοσμένα άλλοτε με δραματικό κι άλλοτε με κωμικό τρόπο. Έτσι κι αλλιώς η εξάρτηση των Ελλήνων από τα δελτία ειδήσεων που διανθίζονται από οικονομικούς πλην όμως δυσνόητους και καταστροφικούς όρους, η εκμετάλλευση των γυναικών που προέρχονται από την πρώην Σοβιετική Ένωση, η αντιμετώπιση μέρους των Ελλήνων προς τους μετανάστες και η άσκοπη σπατάλη των χρημάτων και των επιδοτήσεων που πολλοί επιχειρηματίες για δήθεν ανάπτυξη ,όπως και να δοθούν, δεν μπορούν να κρυφτούν. Άλλωστε πολλές φορές αυτό είναι που προκαλεί και το γέλιο στους θεατές. Βλέποντας π.χ. στη σκηνή τον άρχοντα της πίστας να αναφέρεται στον πελάτη που κάθε βράδυ σκορπούσε τα χιλιάρικα που εισέπραξε από το κράτος ως επιδότηση, για να ακούσει το αγαπημένο του τραγούδι ή για τα μάτια της όμορφης κοπελίτσας του μαγαζιού, σίγουρα μέσα μας αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας, τον γείτονά μας, τον συγγενή μας κλπ.

Η παράσταση βασίστηκε κυρίως στις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών και όχι τόσο στα σκηνικά, τα κουστούμια, τη μουσική επένδυση ή τα φώτα. Ο κ.Άρης Τσάπης, στον ρόλο του μετανάστη που πουλούσε τριαντάφυλλα, αλλά και του ερωτευμένου αλλοδαπού που βίωσε κωμικά την ελληνική πραγματικότητα, έδωσε μια καταπληκτική ερμηνεία. Αγγίζοντας την υπερβολή όπου ήταν απαραίτητο, αυτό άλλωστε απαιτείται στο θέατρο, μας μετέδωσε κυρίως το κωμικό συναίσθημα των ρόλων που ερμήνευσε. Το ίδιο ακριβώς και ο Γιάννης Φραγκίσκος ο οποίος ερμήνευσε μεν πολύ καλά το οικονομικό θύμα των ειδήσεων έδωσε όμως ρεσιτάλ ερμηνείας στον ρόλο του λαϊκού τροβαδούρου “Μπάμπη”, καθώς και η Αναστασία Παντούση που ερμήνευσε υπέροχα και χωρίς υπερβολές το ρόλο της Ρωσίδας, θύμα των ανθρώπων της νύχτας.

Η σκηνοθεσία της παράστασης, λιτή και μίνιμαλ όπως ακριβώς θα έπρεπε, δίνοντας όπως αναφέραμε πριν, περισσότερη έμφαση στην ερμηνεία και την κίνηση των ηθοποιών. Επίσης, άξιο συγχαρητηρίων ήταν το ότι δεν έλειπε η αμεσότητα και η επικοινωνία με τον κόσμο, κάτι που σε κάνει να νιώθεις ως θεατής “κομμάτι της παράστασης”.

Το Φεστιβάλ Θεάτρου της Αίγινας, μας πρόσφερε και πάλι μια παράσταση αξιώσεων που στην καλοκαιρινή περιοδεία της γεμίζει τις αίθουσες όπου ανεβαίνει. Το έργο αποτελεί μια κατακραυγή προς τη δικτατορία του εφήμερου, της γενικότητας, της προκατάληψης, του κάθε τι νεοελληνικού. Υπενθυμίζει όμως πως, βρίσκεται στη διακριτική ευχέρεια του καθενός μας, η πνευματική πορεία που θα ακολουθήσουμε ως αυτόνομα άτομα αλλά και ως έθνος.

Και άλλωστε, όπως ανέφερε και ένας από τους ήρωες του έργου, «μη φοβάστε ρε αδέρφια, ειδήσεις είναι θα περάσουν».

Φωτό: Ειρήνη Κουνάδη

Ο "Οδυσσεβάχ" η δεύτερη παράσταση του 9ου Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας

Του κ. Ανέστη Κορνέζου.

Φωτό: Ειρήνη Κουνάδη

 

Ο Οδυσσεβάχ παίχτηκε για πρώτη φορά το 1981 σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή, με σκηνικά και κοστούμια του Γιώργου Πάτσα και μουσική του Διονύση Σαββόπουλου.
Δέκα χρόνια μετά την πρεμιέρα του, το έργο αποτέλεσε το αποκορύφωμα της μέχρι τότε πορείας της Παιδικής Σκηνής. Μαζί με ελάχιστα άλλα, θεωρήθηκε σταθμός στην ιστορία της ελληνικής δραματουργίας για παιδιά ενώ η συγγραφή του λογίζεται έως σήμερα αυτόνομο κεφάλαιο στην ιστορία του θεάτρου για παιδιά στην Ελλάδα.

Όπως εξιστορεί στο πρόγραμμα της τότε παράστασης, η Καλογεροπούλου πήρε το πρώτο ερέθισμα για τη συγγραφή του έργου από το βιβλίο του παιδοψυχίατρου Μπρούνο Μπέτελχαϊμ «Η ψυχανάλυση των παραμυθιών.» Για τον Μπέτελχαϊμ, το παραμύθι απευθύνεται τόσο στα παιδιά όσο και τους ενήλικες, μεταδίδοντας σημασίες και νοήματα που αγγίζουν την ανθρώπινη προσωπικότητα σε όλα τα επίπεδα και τα στάδια της ζωής. Γραμμένο όπως ένα παλιό παραμύθι, το έργο του Οδυσσεβάχ σηματοδότησε το πέρασμα από μια παράσταση για παιδιά σε μια παράσταση που απευθυνόταν με την ίδια αμεσότητα και σε νέους αλλά και ενήλικες..
Ο Οδυσσεβάχ ξεκινά με ένα παραμυθά που ενώ αρχίζει να αφηγείται μια ιστορία, μπερδεύεται και αναμιγνύει το ένα παραμύθι με το άλλο. Τελικά, αποφασίζει να φτιάξει μια δική του ιστορία χρησιμοποιώντας όποια στοιχεία του αρέσουν από όλα τα παραμύθια που ξέρει. Έτσι, φτιάχνει την ιστορία του Οδυσσεβάχ από την Ιθαγδάτη, που, κουρασμένος πια από τους πολέμους, ξεκινά το ταξίδι του γυρισμού στην πατρίδα μαζί με τους συντρόφους του. Αλλά ο καιρός γυρίζει και το καράβι φεύγει από το δρόμο του και χάνεται.
Η συγγραφή του Οδυσσεβάχ συνδυάζει τα κοινά θέματα και τις κοινές καταστάσεις πίσω από τα λαϊκά παραμύθια. Η καθολικότητα και η σοφία της λαϊκής παράδοσης εκφράζονταν μέσα από τη σύζευξη στοιχείων από διαφορετικές πολιτιστικές παραδόσεις, συντελώντας στη συνειδητοποίηση μιας ευρείας πολιτιστικής συνείδησης μέσω της θεατρικής εμπειρίας. «Το τόλμημα θα τρόμαζε και τους εμπειρότερους συγγραφείς», είχε γράψει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, «γιατί είναι τόλμη να μεταφέρεις ένα κλασσικό έπος στη σκηνή και θα έλεγα πως είναι σχεδόν αποκοτιά να το ανακατέψεις με ένα ανατολίτικο παραμύθι».
Η ιστορία αποσκοπεί στη ψυχαγωγία του θεατή αλλά και το βίωμα της καλλιτεχνικής εμπειρίας, χωρίς όμως την ίδια στιγμή να στερείται νοήματος και παιδαγωγικής χρησιμότητας. Η δύναμη της θέλησης και η προσήλωση στο στόχο του αποτελούν τα στοιχεία που έκαναν τον ήρωα να ξεχωρίσει από τους συντρόφους του και να υπομείνει με γενναιότητα μέχρι τέλους όλες τις δυσκολίες. Η επιμονή του στη μνήμη, ακόμα και αν αυτή προϋπόθετε δύσκολους αγώνες, ήταν αυτό που τον έκανε να φτάσει στον προορισμό του και να γίνει σοφότερος και ξακουστός στις γενιές των ανθρώπων.
Υπάρχουν θεατρικά έργα - διαμάντια. Εκεί το παιδί βρίσκει το καλύτερο παιχνίδι του, βρίσκεται στο δικό του ανατρεπτικό κόσμο, διασκεδάζει και συμμετέχει. Το έργο είναι διδακτικό, αν θέλετε με την πιο παιδαγωγική έννοια, αλλά χωρίς ίχνος διδακτισμού. Μιλάμε για καθαρό θέατρο και μάλιστα πρώτης γραμμής. Όπως και οι επόμενες παραστάσεις που μας επιφυλάσσει το Φεστιβάλ.

Η "Σίρλεϋ Βαλεντάιν" στο 9ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας

 Η "Σίρλεϋ Βαλεντάιν" είναι η επόμενη παράσταση του 9ου Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας το Σάββατο 3 Αυγούστου στηναυλή του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αίγινας στις 21.15.

Ο κ. Αλέξανδρος Ρήγας σκηνοθετεί τη γλυκόπικρη κωμωδία του Γουίλυ Ράσσελ με την κ. Μπέσυ Μάλφα στον ομώνυμο ρόλο.

Η Βρετανίδα Σίρλεϋ είναι μια γυναίκα λίγο μετά τα 50, μάνα δύο παιδιών που έχουν τη δική τους πλέον ζωή και σύζυγος ενός άνδρα που η σχέση τους χάθηκε κάπου στην πορεία των χρόνων. Μόνη της «συντροφιά», σαν φανταστικός φίλος θα λέγαμε,  ο τοίχος της κουζίνας της. Μέχρι τη μέρα που μία ασήμαντη αφορμή την ξυπνάει και αποφασίζει να ξαναβρεί τον εαυτό της, να ξανανιώσει ζωντανή!

Ένα ταξίδι στην Ελλάδα, ένα τραπεζάκι μπροστά στη θάλασσα, ένα αγιόκλημα και μια... αναπάντεχη γνωριμία, θα συνθέσουν το σκηνικό της δικής της επανάστασης απέναντι σε όσα την καταπίεζαν.

Πόσο όμως θα κρατήσει αυτή η επανάσταση; Θα καταφέρει να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με το μέσα της και τους δικούς της ανθρώπους;

Και τελικά, υπάρχει δεύτερη ευκαιρία στη ζωή;

Ένα έργο γεμάτο συναίσθημα,  γέλιο, συγκίνηση και απρόοπτα...

 Σίρλεϋ Βαλεντάιν η ΜΠΕΣΥ ΜΑΛΦΑ

Μετάφραση - Σκηνοθεσία:   Αλέξανδρος Ρήγας

Κοστούμια :                         Ελένη Μπλέτσα

Μουσική:                             Alter Ego

Φωτογραφίες:                     Χρήστος Κοτσιρέας

Γενική είσοδος 15 Ευρώ. Προπώληση 12 Ευρώ.